De Barbera is een blauwe druif die het meeste aangeplant is in het noorden van Italië. Piëmonte is eigenlijk de regio van de Barbera. Hier worden de mooiste wijnen van deze druif gemaakt. Het is niet helemaal duidelijk wat de oorsprong van de Barbera is. Recent DNA-onderzoek heeft uitgewezen dat dit ras niet verwant is aan de andere soorten uit Piëmonte, dus zal meer onderzoek nodig zijn om de oorsprong van de Barbera te vinden.
Geur, kleur en smaak
De Barbera kan goed met verschillende bodemsoorten overweg. De opbrengst van de druif is hoog en levert soms tot wel 70 hectoliter per hectare. De Barbera heeft van zichzelf een zeer hoge zuurgraad. Daarnaast heeft de geur duidelijke kenmerken van bittere kersen en aalbessen. De wijnen hebben doorgaans een redelijk laag tannine-gehalte.
Reputatie van de Barbera
Lang werd Barbera als een tweederangs druif beschouwd. Sinds de jaren tachtig van de 20e eeuw is men in toenemende mate kwaliteitswijnen van deze druif gaan maken. De Barbera d’Asti en de Barbera Monferrato Superiore hebben deDOCG status terwijl de Barbera d’Alba en de Barbera Monferrato beiden de DOCstatus hebben. Hoge opbrengsten genereren heel lichte en dunne wijnen, maar wordt de opbrengst laag gehouden dan worden kostbare wijnen gemaakt die door hun lageren op eikenhouten vaten, jaren bewaard kunnen worden.In Italië wordt dit ras verbouwd op ongeveer 30.00 hectare. Behalve in de regio Piëmont komt de druif ook voor in de regio’s Lombardije en Emilia-Romagna. Buiten Italie vinden we aanplantingen in Californië (7.000 hectare), Argentinië (900 hectare), Slovenië (150 hectare) en Zuid-Afrika.